1.4 MELEKLERE İMAN – BİN MELEKLE YARDIM

Hazreti Ömer (radıyallahu anh) şöyle anlatmıştı: “Bedir gününde Allah’ın Resûlü müşriklere baktı. Onlar bin kişiydi, bizler üç yüz on dokuz kişiden ibarettik.

Bunun üzerine Peygamber Aleyhisselâm, kıbleye döndü ve ellerini kaldırıp şöyle dua etmeye başladı:

— Ey Allah’ım, bana olan vaadini yerine getir! Ey Allah’ım, bana vaad ettiğini ver! Ey Allah’ım, Müslüman halkından bu küçük topluluk helâk olursa yeryüzünde sana ibadet edecek kimse kalmaz!

Allah’ın Resûlü ellerini uzatmış, kıbleye dönmüş olarak Rabb’ine yalvarmaya devam ediyordu. Cübbesi omuzlarından düşmüştü. Ebû Bekir geldi, cübbesini omuzlarına kaldırdıktan sonra, arkasından tutup Resûlullah’ı kendi göğsüne dayadı ve,

— Ey Allah’ın Peygamberi, yeter Rabbine yalvardın. O sana olan vaadini yerine getirecektir, dedi.

Bu sırada Yüce Allah, Peygamberimiz’e indirdiği âyette şöyle buyurdu:

— Hani, siz Rabb’inizden yardım istiyordunuz da O da “Muhakkak ki Ben, size meleklerden birbiri ardınca bin melekle yardım edeceğim!” diyerek duanızı kabul etmişti. (Enfal Sûresi, 9. âyet)

Bunun üzerine Peygamber Efendimiz, sadık dostuna şöyle dedi:

— Müjde! Ey Ebû Bekir! Allah’ın yardımı geldi! İşte şu Cebrâil! Nak yokuşunda, atının gemini tutmuş, silâhı ve zırhı üzerinde! Hücuma hazır!

Sonra da meleklerin yardıma geldiklerini, Müslüman savaşçılara da müjdeledi. Müşriklerle yapılan bu savaşta Müslümanlar, parlak bir zafer kazandılar ve din düşmanlarını darmadağın ettiler.

Sevgini paylaş

Leave a Reply

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir