“Doğruluk insanı iyiliğe, o da Cennet’e çeker, götürür. İnsan kendini bir kere doğruluğa verip, o yola yöneldi mi, hep doğru söyler, doğruyu araştırır; böylece o insan, Allah katında sıddîk (özüyle sözüyle dosdoğru kimse) olarak yazılır. Yalan insanı fücura, bataklığa, o da Cehennem’e ulaştırır. Bir insan, kendini bir kere yalana kaptırdı mı, daima yalan söyler, neticede Allah katında kezzâb (yalancı) olarak yazılır.”
[Buhârî, Edeb 69; Müslim, Birr 103]
“İçinde kuşku uyaran şeyleri bırak, terket (kuşkusuz bir iklimde yaşa). Doğruluk insanın içinde itminan ve oturaklaşma hasıl eder. Yalana gelince, burkuntudur, bulantıdır.”
[Tirmizî, Kıyâmet 60]
“işlerinizde orta yolu tutunuz, dosdoğru olunuz ve şunu çok iyi biliniz ki, hiçbiriniz ameli sayesinde kurtuluşa eremez.” Ashab-ı Kiram sordu: Sen de mi kurtulamazsın, ey Allah’ın elçisi? Peygamber efendimiz (sav) : “Allah beni rahmeti ve fazlıyla (keremiyle) çepeçevre kuşatmazsa ben dahi kurtulmam.” diye cevap verdi.
[Müslim, Sıfâtu’l-münafikîn 76]
Hiç bir miras doğruluk kadar zengin değildir.
Shakespeare
Özü doğru olanın sözü de doğru olur.
Hz Ali
