Nefsin arzularına bağlı olan maddî hayatı bırak! Kalb, ruh ve sırrın hayat derecesine çık, ne kadar geniş bir hayat daireleri olduğunu gör! Senin için ölü olan geçmiş ve gelecek, o hayat mertebesinde canlı ve mevcuttur. Ey nefsim! Madem öyle, sen de kalbim gibi ağla, bağır ve de ki:
Fâniyim, fâni olanı istemem.
Acizim, aciz olanı istemem.
Ruhumu Rahman’a teslim eyledim, başkasını istemem.
İsterim, fakat bâki bir yâr isterim.
Zerreyim, fakat bir Ebedî Güneş isterim.
Tamamen bir hiçim, fakat bu mevcudatı birden isterim.